Wesele

 

Dzieło nawiązuje do prawdziwego wydarzenia, które miało miejsce w jednej z podkrakowskich wsi o nazwie Bronowice. Odbyło się tam wesele pisarza Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną, które stało się inspiracją dla Wyspiańskiego do stworzenia jednego z najważniejszych utworów Młodej Polski. Kraj pod zaborami. Na wesele w podkrakowskich Bronowicach stawiają się licznie mieszkańcy wsi wraz z gronem krakowian. Spotkanie dwóch grup ukazuje cały czas istniejące problemy z porozumieniem się tych środowisk.

Późnym wieczorem na zaproszenie państwa młodych, do chaty bronowickiej przybywają duchy na czele z Chochołem. Każdy z gości zauważa to, co jest odzwierciedleniem ich niezrealizowanych marzeń. Wspólna weselna zabawa przeobraża się z czasem w wizyjno-symboliczny spektakl, w którym Czytelnik ma szansę doszukać się szyderczej konfrontacji pomiędzy romantycznym mitem o gotowości narodu do zainicjowania zrywu wyzwoleńczego z rzeczywistą niezdolnością społeczeństwa do podjęcia tak śmiałego wyzwania.

Stanisław Wyspiański zmierzył się w “Weselu” z problemem gotowości narodu polskiego do podjęcia odważnych działań, które skutkowałyby zjednoczeniem narodu. Czy braterstwo oraz solidarność pomiędzy inteligencją i chłopami jest możliwa? Czy może Polacy nie są jeszcze gotowi na przerwanie błędnego koła własnych słabości i marzenie o silnej ojczyźnie musi pozostać tylko marzeniem?

Niewiele jest w literaturze polskiej tak istotnych dla naszego narodu, a przy tym tak mistrzowskich od strony poetyckiej utworów jak “Wesele”. Wyspiański, czwarty wieszcz polski, stworzył skłaniający do refleksji dramat, którego problematyka, mimo iż dzieło liczy sobie ponad 100 lat, nadal jest aktualna w dyskusji o Polsce.