Helenka z wazonem to portret siedmioletniej córki artysty. Dzieło Stanisława Wyspiańskiego powstałe w 1902 roku wchodzi w skład zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Oryginał został stworzony techniką rysowania pastelem na papierze. W prawym dolnym rogu pracy można dostrzec rok ukończenia obrazu i inicjały artysty.
Helenka z wazonem i kwiatami – opis obrazu musi uwzględnić samą postać dziewczynki. Ta nie jest przedstawiona jako psocące dziecko – wręcz przeciwnie, na obrazie jawi się jako spokojna, zamyślona lub skupiona na wazonie obserwatorka. Wydaje się być całkowicie pochłonięta swoimi myślami. Zdaje się zatem, że tak widział ją wówczas sam Stanisław Wyspiański. Helenka z wazonem to obraz, na którym artysta zastosował przekątną płaszczyznę – przeciął ją obraz ciemnego, błyszczącego blatu stołu, w którym odbija się postać dziewczynki i wazonu. Historycy sztuki mówią o jeszcze jednym wydźwięku obrazu Helenka z wazonem. Opis zgodny z tą wersją musiałby zawierać wątek próby uchwycenia przez malarza portretu psychologicznego dziecka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz