Wyspa mojej siostry

 

Przeczytajcie opowieść o Pippi, starszej-młodszej siostrze. I o Mysi, która z młodszej siostry z czasem staje się tą „starszą” – czyli mądrzejszą, zaradniejszą, objaśniającą świat. A przecież kiedy była mała i wymagała opieki, to Pippi umiała się nią zaopiekować czule i troskliwie, z radością i wielką miłością. Mała Mysia nie od razu rozumiała, że jej siostra jest inna niż dziewczynki w jej wieku. Dorastając otoczona dobrocią, nie przewidywała – podobnie jak jej tata, samotnie wychowujący córki – jak trudne chwile ją czekają.

Po latach dorosła już Mysia napisze: „Nie wiem, jak o tym opowiedzieć, żeby wszyscy, którzy boją się przybijać do brzegów nieznanych wysp, uwierzyli, że nie ma na nich ludożerców, dzikusów ani potworów – tylko ludzie. Może trochę inni, ale zdolni do miłości, czułości, tęsknoty…”. To książka o Inności, ale i bezgranicznej akceptacji. O miłości, niekiedy bardzo trudnej. I równie trudnych wyborach. O tym, że – jak pisze Katarzyna Ryrych – „inny jest po prostu inny”.

Dorota Koman