Irena Tuwim

22 sierpnia 1898 roku w Łodzi urodziła się Irena Tuwim, poetka, prozaiczka, tłumaczka z literatury angielskiej i rosyjskiej, autorka wspomnień „Łódzkie pory roku", siostra Juliana Tuwima.

Znana jest przede wszystkim jako autorka genialnego tłumaczenia „Kubusia Puchatka" A. A. Milne’a, do którego wprowadziła zwroty, które stały się polskimi idiomami (np. małe co nieco, krewni i znajomi królika). Tłumaczyła także m.in. „Mary Poppins" Pameli Lyndon Travers, opowiadania Oscara Wilde'a, „Chatę wuja Toma" Harriet Beecher Stowe, a z rosyjskiego „Baśnie, bajki, bajeczki: ludowe bajki rosyjskie" Aleksego Tołstoja czy „Annę Kareninę" Lwa Tołstoja.

Jako 18-latka debiutowała wierszem „Panienka”, który ukazał się w 1916 roku na łamach dziennika „Godzina Polski”. Przed II wojną światową opublikowała trzy tomy poezji „24 wiersze" (1921), „Listy" (1926) oraz „Miłość szczęśliwą" (1930) i choć krytycy porównywali jej talent do Anny Achmatowej czy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, na skutek życiowych zawirowań dość szybko przestała pisać.

Irena Tuwim ma na swoim koncie również własne utwory dla dzieci, to m.in. „Marek Wagarek” (1955), „Co okręt wiedzie” (1962), „O pingwinie Kleofasku” (1960).

Zdjęcie ze zbiorów Muzeum Literatury w Warszawie.