Święto ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 r. w celu
zwrócenia uwagi na znaczenie mowy ojczystej jako dziedzictwa kulturowego.
Porozmawiajmy z dziećmi o pięknie i bogactwie języka, o jego ubożeniu przez
kulturę obrazkową i język mediów, o roli czytania w pielęgnowaniu pięknej mowy,
a także o potrzebie „odchwaszczenia” języka z wulgaryzmów, jakimi obrósł w
ostatnich latach. Jak to zrobić? – to dobry temat na dyskusję z dziećmi i
młodzieżą: co proponują, czego sami mogą się podjąć.
Przykłady pięknej, bogatej, mocnej, precyzyjnej, zabawnej i
plastycznej polszczyzny znajdziemy w utworach klasyków polskiej poezji takich,
jak Julian Tuwim, Bolesław Leśmian, Jan Brzechwa czy Joanna Kulmowa, a także
współczesnych polskich poetek i poetów, których zbiory wierszy znajdują się na
naszej Złotej Liście. Piękno języka można też odnaleźć w wielu utworach
prozatorskich. Zachęcamy do własnych poszukiwań dzieł, które niosąc ważny
przekaz merytoryczny, są jednocześnie przykładem urody, precyzji i mocy języka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz