Akcja tej książki toczy
się wolno, bez atrakcji i wdzięczenia się do czytelnika. A jednak - z tym
większą siłą jej treść uderza czytelnika. Narratorem jest całkowicie sparaliżowany
chłopiec. Nie mówi, nie chodzi, nie porusza ani jednym mięśniem. Nie ma
możliwości jakiejkolwiek ekspresji, kontaktu ze światem. Został mu dany jedynie
zmysł wzroku - lecz widocznie oczyma nie można przekazać zbyt wiele sygnałów,
skoro rozumie go tylko mama. Chłopiec jest nieprzeciętnie inteligentny. Jego
myśli, obserwacje i sądy bardzo wnikliwie przechwycone przez autorkę stanowią
treść tej książki. Mądrej, dojrzałej i przepięknej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz