Johann Wolfgang von
Goethe (tytuł szlachecki od 1782; ur. 28 sierpnia 1749 we Frankfurcie nad
Menem; zm. 22 marca 1832 w Weimarze) – niemiecki poeta, rysownik, weimarski mąż
stanu i przyrodnik. (wyznanie ewangelickie)
Goethe uważany jest za
jednego z najwybitniejszych niemieckojęzycznych poetów i najbardziej
uniwersalnych umysłów. Od napisania pierwszych większych poematów stał w
centrum niemieckiego życia duchowego. Pozycję tę utrzymał przez całe swoje
długie życie i jego oddziaływanie trwa do dzisiaj.
Literackie prace Goethego
obejmują lirykę, dramaty, epikę, pisma autobiograficzne, z zakresu teorii
sztuki i literatury, jak również przyrodnicze. Duże znaczenie literackie ma
jego obszerna korespondencja. Był prekursorem i reprezentantem nurtu
literackiego Sturm und Drang (burza i napór). Jego powieść Cierpienia
młodego Wertera uczyniła go znanym w całej Europie.
Goethe zaliczany jest
razem z Friedrichem Schillerem (1759–1805), Johannem Gottfriedem Herderem
(1744–1803) i Christophem Martinem Wielandem (1733–1813) do klasyków
weimarskich. Jego powieść Lata nauki Wilhelma Meistra stała się
poprzedniczką niemieckojęzycznego typu powieści Bildungsroman (powieść o
formowaniu), a Faust zyskał renomę najwybitniejszego dzieła niemieckiej
literatury. Na starość postrzegany był zagranicą jako reprezentant ducha
Niemiec. Do dzisiaj liczne wiersze, dramaty i powieści Goethego zaliczane są do
szczytowych osiągnięć literatury światowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz